Dag 22: van Charleston naar New Bern

Hiep hiep hoera, Artha is (of als jullie dit lezen: was) jarig! Heppie burzdee!!! 

Helaas was het al weer tijd om te vertrekken uit Charleston en mijn heerlijke hotelkamer.. Op weg naar... ergens in het midden tussen Charleston en Virginia Beach. 

De route ging eerst een uurtje door weer een prachtig national forest. De naam heb ik even niet onthouden. Opvallend was dat er veel huizen stonden, die mensen hebben echt een top locatie uitgekozen om te gaan wonen! 

De slogan van de dag (gezien bij een kerk onderweg) was toch wel deze: "Forbidden fruit created many jams". Goed gevonden! 

Na het bos heb ik de US 17 opgepakt, de zogenaamde Ocean Highway. Prachtig. Leuk om te zien dat je ineens door dorpjes rijdt waar mensen op de fiets, met een surfboard onder hun arm, op weg zijn naar het strand. Schitterende huizen, golf resorts aan de oceaan, het kan vervelender! 

Tussendoor ben ik gestopt bij Myrtle Beach, want ik moest natuurlijk even echt de oceaan zien. Daar was ik gisteren natuurlijk al wel, maar omdat Charleston als het ware in een baai ligt, waren er geen golven. Eerst gestopt bij Myrtle Beach State Park, waar ik midden in de natuur van de zee kon genieten. Je kunt er picknicken, kamperen en vissen op de pier. Onder de pier lagen mensen op het strand te zonnebaden. Bizar idee dat Scheveningen aan de overkant ligt! Niemand die overigens even zwaaide, dat was dan wel weer jammer. Zal wel slecht weer zijn bij jullie.. ;). 

Daarna nog even lekker gaan lunchen aan de boulevard van Myrtle Beach. Een krabsoepje! Daar waar de krab of kreeft er in Nederland vaak niet meer dan met opgetrokken knieën doorheen gehuppeld is, zit er hier zoveel krab in dat het bijna boven de soep uitsteekt. Zalig. Die zal ik missen en ga ik zeker namaken. Trouwe volgers van mijn blog mogen komen proeven :). 

Daarna de rest van de rit. Ik had inmiddels besloten door te rijden tot New Bern, net voorbij Jacksonville. Daar kon ik namelijk een betere hoteldeal krijgen dan in Jacksonville zelf :). En het is toch maar op doorreis! Overigens zit ik inmiddels in North Carolina (bijna iedere staat heeft namelijk een Jacksonville). Inmiddels ben ik er overigens wel achter dat New Bern (vast een kolonie van de Zwitsers, maar dat moet ik nog uitzoeken) de geboorteplaats is van..... Pepsi Cola! Heb ik die ook gehad :). 

Na inchecken in het Hampton Inn (een zoontje van Hilton) zit ik nu te wachten op een gegrilde filet mignon bij de Texas Steakhouse & Saloon. Na al die vis had ik ineens trek in een stuk vlees. Strawberry Margherita erbij en ik ben straks wel klaar voor een paar uurtjes relaxen. 

De dame achter de Hampton balie heeft mij maar lid gemaakt van de familie, scheelt volgend jaar hopelijk wat! De overnachtingen van de laatste dagen tellen namelijk nog mee.. Tot morgen!

Update: bij het terugrijden naar mijn hotel vanaf het restaurant, geeft mijn auto aan dat de olie vervangen moet worden. Helaas minder eenvoudig dan olie bijvullen, weet ik uit een eerdere ervaring van een paar jaar geleden.. Gelukkig zit er een autobedrijf om de hoek dus morgenochtend daar maar eens proberen of zij dat kunnen verhelpen! Extra fijn dat ik vandaag lang door ben gereden want dat gaat denk ik wel wat tijd kosten. We zullen zien......

NB de steak was PERFECT. Zo hebben we ze niet in Nederland. Hier smaakt vlees nog naar vlees, in plaats van naar water. Nog twee grappige dingen zijn het vermelden waard. Ten eerste het feit dat asperges hier standaard groen zijn. Toen ik DJ en Danielle vertelde dat ze bij ons meestal wit zijn en groen de uitzondering is, keken ze mij met grote ogen aan. Hebben ze nog nooit gezien. Ten tweede het feit dat ze een gepofte aardappel hier een 'baked potatoe' noemen. Wat er baked aan is, is mij een raadsel...