Dag 21: van Savannah naar Charleston

Voordat ik ga vertellen over de dag van vandaag, moet ik nog even terugkomen op mijn ontmoeting met Forrest Gump gisteren! Ik heb de foto wel geplaatst maar realiseerde mij dat ik het verhaal niet verteld heb...

Voordat ik op de Riverwalk naar het beeld van de Waving Girl ben gaan kijken, stond ik even uit te hijgen in de schaduw. Achter mij stond een (open) bus met toeristen. Plotseling hoorde ik iemand in die bus zeggen "Savannah is like a box of chocolats, you never know what you're gonna get." Ik draai me om en wie staat er in die bus? Forrest! Nadat hij eruit kwam heb ik hem meteen aangesproken, waardoor de buschauffeur tegen de passagiers zei "Look! Jenny is there too! Say goodbye to Forrest and Jenny, people!", waarna die hele bus naar ons ging zwaaien... Toen ik terugkwam van het beeld bekijken zat Forrest inmiddels op een bankje, dus ernaar toe gelopen en gezegd dat, nu we toch Forrest en Jenny waren, we ook maar samen op de foto moesten. Hij was helemaal als Forrest gekleed, inclusief grote witte gymschoenen en koffer. Die staan helaas niet op de foto.. Hilarisch. Hij vertelde dat hij zich dat accent had aangeleerd (hij kwam gewoon uit Savannah en het accent van Forrest is natuurlijk uit Alabama) en als baantje in die bussen sprong om even Forrest uit te hangen. Te grappig. 

Afijn. Na nog een heerlijke nacht in mijn hotel (en een even heerlijk ontbijt als de dag ervoor) was het tijd om uit te checken. Gelukkig kon ik mijn auto nog even laten staan, want om 11u was er een rondleiding in de eerste baptistenkerk om de hoek (de foto van gisteren), die wilde ik nog even meepikken. Maar goed ook, want enorm interessant. Het is het eerste stenen gebouw in de USA dat door zwarten, voor zwarten is gemaakt. De kerk stond dan ook lang bekend als The Brick Church, iedereen in de wijde omgeving wist dan welke je bedoelde. Hij is 's nachts (!!) gebouwd door slaven, die natuurlijk overdag voor hun eigenaren moesten werken. Daarna liepen ze vanaf hun plantages richting kerk en gingen daar aan het werk. 

We begonnen in de kelder, waar je overal gaten in de vloer ziet. Omdat ze een patroon hebben, lijkt het versiering, maar het waren luchtgaten. Onder de grond was namelijk een schuilkelder voor gevluchte slaven, die vanaf daar via een gangenstelsel naar de rivier konden kruipen (!) om daar te proberen op een boot te stappen en te vluchten. Bizar. Boven in de kerk vielen mij vooral de glas in lood ramen op. Niet vaak gezien met zwarte predikanten die zijn afgebeeld. De glas in lood ramen aan de zijkant hebben de afbeelding van dichte gordijnen. Volgens de gids zou dit te maken kunnen hebben met een verwijzing naar een bijbelse gebeurtenis, maar mijn theorie dat het benadrukt dat men daar binnen veilig is, vond ze niet eens zo gek. Misschien blijft mijn theorie dus wel in leven in haar verhalen..

Na de kerk was het tijd om Savannah te verlaten. Met tegenzin, want ik vond het geweldig. Een nacht extra blijven had gekund, maar was niet te betalen, want Savannah is nogal populair in het weekend en het zou een zaterdagavond geweest zijn. Dus toch maar doorgereden naar Charleston, zo'n 180 km verderop. Daar kon ik voor ongeveer dezelfde prijs als mijn nachten Savannah, weer een Hilton boeken. Een suite deze keer! Dus heb ik nu ook nog een bankstel en een hele keuken! Heerlijk. Ben even klaar met die hotels waarbij je altijd weer moet afwachten hoe het is. Daaraan merk ik dat ik aan het einde van mijn reis begin te komen, geen zin meer in gezeur, ontbrekende badstoppen enzovoort. 

Na een vrij korte rit (door weer een nieuwe staat, South Carolina!) was ik om ca 15u in mijn hotel. Half uurtje uitgerust en de stad in! Dat kostte nog even wat moeite want het had daar zo hard geregend dat de weg ondergelopen was en de brandweer bezig was het leeg te pompen. Ik reed door zoveel water heen dat ik mij even afvroeg of mijn motor niet af zou slaan. Ach, politie en brandweer stonden op elke hoek dus die hadden dit hulpeloze blondje vast wel geholpen. Maar het ging goed :).  
Auto in een parkeergarage gegooid en gaan. 

Charleston is ook een heel karaktervolle stad, met als verschil dat het niet aan een rivier ligt maar aan zee! Gaaf om te zien en te bedenken dat ik nu daadwerkelijk aan de andere kant van de VS ben! Heerlijk over de boulevard gelopen en daarna terug via een zigzag wandeling door de stad. In de motregen, dat wel, maar met die warmte was dat eigenlijk niet zo erg. 
Prachtige huizen, ook die in de stad zelf. Het hele Historic District is opgeknapt en veel huizen zijn in mooie kleuren geschilderd. 

Na een fikse wandeling ben ik teruggelopen naar mijn P (In één keer teruggevonden! Wat nou 'vrouwen hebben geen richtinggevoel'...) en teruggereden richting hotel. Met een tussenstop bij de grote outlet mall om de hoek. Eigenlijk niets gekocht want er was zoveel dat ik door de bomen het bos niet zag. En als je een maand uit een koffer leeft, staat je hoofd ook niet echt naar winkelen.. Daarna wat te eten gehaald en rond 20.30u richting hotel. Even van mijn kamer genieten!
Morgen op weg naar Virginia Beach, met nog ergens een overnachting tussendoor. Waar dat gaat zijn, zie ik morgen wel. Tot morgen!