Dag 20: Savannah

Wow.. Dag 20 alweer.. Het vliegt voorbij en tegelijkertijd lijkt het eeuwen geleden dat ik in Salt Lake City of Cheyenne was!

Vandaag enorm genoten van Savannah! Te beginnen met een stevig ontbijt in mijn heerlijke hotel. Roerei, bacon, vers fruit.... Hier kan ik wel aan wennen. Ik denk dat ik de laatste dagen iets meer richting dit soort locaties ga! Tenslotte heb ik na Savannah nog maar drie overnachtingen voor de boeg voordat ik bij Tim aanbeland, dus na alle goede hoteldeals die ik heb gesloten kan het er wel af :). 

Daarna gauw naar buiten voor een fikse wandeling door Savannah. En dat bij ruim 35 graden! Toen ik om de hoek van het hotel even in de schaduw mijn kaart ging zitten bekijken, kwam er meteen een dakloze op mij af. Hij begon met te zeggen dat hij geen geld vroeg, maar mij alleen de juiste kant op wilde wijzen. Vervolgens zei hij tot mijn starre verbazing "Do you know that guy running in that movie? What's his name again, Forrest Gump? That was taped right here in Georgia!" Waarna hij mij precies ging uitleggen op welk pleintje de beginscène is opgenomen, waar Forrest op het bankje op de bus zit te wachten (https://m.youtube.com/watch?v=CJh59vZ8ccc). Dus daar ben ik uiteraard meteen heen gegaan! Supergaaf!! Nooit verwacht dat ik dat hier zou zien, ik bedacht een paar dagen geleden in Alabama nota bene nog hoe gaaf het zou zijn om te weten waar dat was! Het bankje staat er niet meer, dat staat in het Savannah Historical Museum. Mooie gelegenheid om dat daarna te bekijken. Lag toch op de route! Dus de mooie wandeling voortgezet, richting museum. 

In het museum kon ik eerst een 18 min durende film bekijken over de historie van Savannah. Heel interessant. Het werd als eerste bewoond door de indianen, de Yamasee. Halverwege de 17e eeuw kwam generaal Oglethorpe namens de Koning van Engeland om de Carolina's te beschermen tegen de Fransen en de Spanjaarden. Hij koos een plek aan de Savannah river en bouwde de kolonie met behulp van slaven op. Door de handel in hertenhuiden en later de katoenindustrie, wist hij er een bloeiende stad van de maken. Daarnaast ligt Savannah niet alleen langs de rivier, maar ook langs de spoorlijn, ideaal voor het vervoeren van handel. Het museum is gevestigd in de oude stationsgebouwen. 

Mooi hoe de historie daar is samengevat! En hoe grappig dat daar als onderdeel van die historie ook het bankje uit Forrest Gump te vinden is... Uiteraard uitgebreid op de foto gezet.  

Na het museum weer de hitte in, voor de rest van de wandeling! Ik heb een aantal van de grote pleinen bezocht (eigenlijk meer parken, Savannah is enorm groen) die al deel uitmaakten van de oorspronkelijke kern van de stad. Daar staan nog steeds de oude huizen uit die tijd. Schitterend! Werkelijk bijna iedere kruising heeft een park. Via al dat groen ben ik in een groot vierkant naar het hele andere einde van de Riverwalk gelopen. Daar staat het beeld van de Waving Girl, die 44 jaar lang, tot 1943, de schepen op de rivier de weg wees. Overdag door met een zakdoek te zwaaien, 's avonds met een lantaarn. Ze was overal in de streek bekend omdat alle scheepslui in de havens over haar vertelden. 

Toen door naar de Cotton Exchange. De AEX van de vorige eeuwen zeg maar! De katoen ging immers hier de rivier op. Onderweg liep ik langs de eerste stadsbel van Savannah, vermoedelijk zelfs de eerste van de VS. En geïmporteerd uit Amsterdam!

Inmiddels was ik echt helemaal gesmolten en werd ook de lucht helemaal donker. Onweer op komst! Tussen de eerste druppels door baar het hotel gelopen, mooi de tijd om even uit te rusten voor het diner. 

In de tussentijd was het ook weer droog geworden. Helaas niet minder warm! Aangezien ik gisteren aan de Riverwalk gegeten heb, wilde ik vandaag aan de City Market eten. Drie straten met winkeltjes en restaurantjes, liggend tussen de pleinen die ik eerder beschreef. Veel galeries hier en veel candy stores. Niet zomaar snoepwinkels, maar gevuld met koekjes en allerlei heftige bouwwerken van chocola en... pecannoten natuurlijk. Die kan ik helaas niet proberen, volgens mij zijn ze familie van de walnoot dus dat durf ik niet aan. Maar ook heerlijke aardbeien in chocola. Toch maar even ruimte bewaren voor het avondeten! Het was natuurlijk weer tijd voor een volgende specialiteit die ik nog niet geprobeerd had. Crab cookies! Met parmezaanse kaas, "hoppin' John" (black eyed pea's, een soort capucijners, met rijst) en slow cooked collard greens, een koolsoort die wij in Nederland niet kennen. Zuidelijker dan dit kan het echt niet. Mega zwaar eten en dat bij deze temperatuur! Maar enorm lekker! Toch eens proberen na te maken, die crab cookies. Volgens mij hebben kool en bonen overigens hetzelfde effect, dus het is maar goed dat ik alleen slaap vannacht ;). 

Een ijsje ter afsluiting en nog een kopje thee mee naar boven (leve mijn hotel met een free coffee/tea bar in de lobby!) en nog even een uurtje relaxen! Savannah heeft mijn hart absoluut gestolen. Tot morgen!