Dag 8: Cheyenne

Wat een super dag vandaag. Het begon al goed met een geweldig ontbijt dat DJ heeft gemaakt voor de vier vrouwen die hij te logeren had. Daar moest hij zich natuurlijk even voor uitsloven met roerei, gebakken spek, worstjes, hashbrown (klein gesneden blokjes aardappel, een soort rösti), koffie en komkommerwater. Komkommerwater? Jaja, de uitvinding van de eeuw. Koud water, ijsblokjes, schijfjes komkommer en dan een tijdje goed schudden. Waanzinnig lekker fris, die ga ik erin houden!

Na dat stevig ontbijt afscheid genomen van de drie dames die weer terug moesten naar Denver, Colorado. Voor DJ en mij was het al weer tijd om Danielle op te pikken en richting het CFD terrein te gaan, voor de grote rodeo finale. Een finale die altijd uitverkocht is, zelfs aan de B-kant, zeg maar de overkant van het stadion, waar ik vorig jaar als onwetende toerist nog net een kaartje kon krijgen. Maar zeker aan de E-kant, die ze hier "behind the chutes" noemen. De chutes zijn de plekken van waaruit de bullriders vertrekken. Danielle heeft alles in het werk gesteld om voor mij een kaartje aan die kant te regelen, zodat ik bij hun kon zitten. Het grappige was dat ze wat mensen die ze kent in de organisatie, had verteld hoe we elkaar ontmoet hadden, maar ook wat voor werk ik doe. Dat werd zó hotemetoterig opgevat dat ik prompt werd uitgenodigd als special guest van de general chairman van CFD, de eindverantwoordelijke voor het hele festival. Die had zelfs gevraagd of de internationale gast met een chauffeur moest worden opgehaald! Dat hoefde uiteraard niet, maar wel lag voor ons alle drie vandaag een pas op naam klaar die ons toegang gaf tot werkelijk elke plek op het terrein. Zo kwam het dat de middag begon met een georganiseerde lunch en wij de hele dag gratis drankjes geserveerd kregen. Maar het mooiste van alles, we mochten echt naast de chutes staan, een plek die normaal alleen aan deelnemers, helpers en de cameramannen is voorbehouden. En een plek die je alleen mag betreden met lange mouwen en een cowboyhoed op. Vandaar mijn cowgirl uiterlijk van vandaag! De general chairman is mij persoonlijk komen ontvangen, ik werd volledig in de watten gelegd. Grappig detail is dat ik net met tranen in mijn ogen het volkslied stond te beluisteren (maakt nogal indruk, vol stadion, prachtig gezongen, mensen die stokstijf te paard de vlag hooghouden), dus het ijs was al gauw gebroken want zo'n betrokken toerist had hij nog niet eerder meegemaakt. Wat een aardige man. We hadden dus de hele dag de beste plaatsen en zijn overal dichtbij geweest. Leuk ook voor DJ, die fotografie als hobby heeft en wel 500 prachtige foto's heeft gemaakt. En ook ik heb schitterende plaatjes gemaakt. 

Ook hebben we vandaag gevierd dat het exact een jaar geleden was dat wij drieën elkaar ontmoetten in de rij voor de corndogs. Uiteraard precies op die plek een foto gemaakt!

Vorig jaar werd ik door DJ en Danielle uitgenodigd voor het traditionele diner met de familie van Danielle, ter afsluiting van CFD. Ook dit jaar hebben we daar de festiviteiten mee afgesloten. Zelfde restaurant, zelfde tafel en nagenoeg zelfde gezelschap. Hoe bijzonder! Toen hebben we elkaar echter alleen die zondag gezien, nu hebben we vier fantastische dagen in elkaars gezelschap doorgebracht. Een unieke vriendschap is ontstaan! Wat een fijne mensen, wat een gastvrijheid en gezelligheid! Zoveel nieuwe mensen ontmoet (die mij nu allemaal kennen als de corndoggirl) en ondergedompeld geweest in het Amerikaanse leven. Ik heb er van genoten. Nu nog een avond met DJ relaxen voordat ik morgen afscheid neem en verder ga met mijn trip. Maar niet na nog een heerlijk ontbijt van DJ waarvoor ook Danielle nog gezellig langskomt! Tot morgen!