Dag 2: SLC

Dag 2: SLC

Vanmorgen na maar liefst 9 uur slaap om 6 uur klaarwakker. Genoeg tijd om even rustig te douchen, ontbijten en een wasje te 'draaien'. In de wasbak dan. Meteen de gezellige gewoonte van een morning FaceTime met de parenti in NL weer opgepakt! Daarna tijd voor een stadswandeling SLC. Het duurde nog geen twee straathoeken voordat het duidelijk was dat ik tussen de Mormonen zit. Waar anders word je op straat begroet met "Good morning sister wife!" Laat ik nu van te voren gezegd hebben dat ik wel op zoek kon gaan naar een polygamist die nog een derde vrouw zocht (lekker rustig namelijk, steeds twee dagen manvrij :))... Kijkers van TLC weten dat deze vrouwen 'sister wives' worden genoemd, dus ik had haar bijna mijn kaartje gegeven..

Mormonen staan bekend om hun kennis van genealogie. Niet voor niets is de grootste genealogie bibliotheek ter wereld hier te vinden. Dit jaar weliswaar geen zoekopdracht van pa naar een reeds lang tot as vergane voorvader, maar toch even een blik naar binnen geworpen. Genoeg materiaal om dagen te graven denk ik! 
Daarna door naar Temple Square, waar naast de Mormonentempel ook het Tabernakel en tal van kerken te vinden zijn. De tempel is helaas niet te bezoeken want gewijde grond. Daar mag een heiden als ik niet naar binnen.. Zelfs mormonen mogen er niet zomaar in, dan moet je eerst geslaagd zijn voor een soort tempeltest. Regelmatig naar de kerk, vaak genoeg bidden, dat soort dingen. Ga ik niet redden in 1 dag..

Inmiddels was ik ondanks het vroege tijdstip (9u) al gesmolten, dus terug naar het hotel voor een luchtiger outfit. Daarna weer downtown voor meer sight seeing en wat te eten en drinken. Ik had 's ochtends gezien dat er om 12u een orgel recital zou zijn in het Tabernakel, dus dat wilde ik meemaken. De akoestiek moest namelijk heel bijzonder zijn. En inderdaad! De constructie is al heel bijzonder want het dak rust alleen aan de zijkanten op 44 zandstenen pilaren. Bedacht en gebouwd door een bruggenbouwer. De organist liet voor het spelen even horen hoe goed de akoestiek is, door zonder geluidsversterking een stukje krant in tweeën te scheuren en een spijker te laten vallen. Het was tot op de achterste rij glashelder te horen. En dat terwijl er 7000 (!) man in kan zitten. De organist in mij (nu vallen een paar lezers van hun stoel maar het is toch echt zo) heeft met bewondering gekeken naar het orgel met maar liefst 11 623 pijpen. Wat een geluid! Het zandstenen dak wordt tegelijkertijd in verschillende kleuren verlicht. Werkelijk prachtig. 
Omdat het er van buiten uit ziet als een grote ovalen bol, wordt het wel eens grappenderwijs de Church of the Holy Turtle genoemd. Wie de akoestiek wil horen, CBS zendt nog iedere zondag live de dienst uit. 
Opvallend veel Chinezen hier in SLC overigens, zeker rond Temple Square. Kennelijk veel Mormonen?

Daarna even gaan kijken bij het huis van Brigham Young, ooit leider van de kerk. Hij woonde hier met 27 van zijn 55 vrouwen. Was ook nog een optie geweest, ware het niet dat hij in 1877 het loodje heeft gelegd. 

Ook de rest van het centrum van SLC is erg leuk. Veel groen, prachtige parken met veelkleurige bloemen, perfect onderhouden. Erg relaxed om rond te lopen en erg vriendelijke mensen. Wel veel zwervers die vertrouwen op de goedheid van de gelovigen, maar niet opdringerig. 

Ik heb ook nog even het eerste warenhuis van de VS bezocht. Inmiddels van Macy's, maar de gevel staat nog. Vroeger heette het ZCMI,  wat staat voor Zion's Co-operative Mercantile Institution. Eigendom van.... de Heiligen van de Laatste Dagen. Ondanks hun naam waren ze er dus best vroeg bij ;)

Na een lunch en nog een wandeling was ik echt gesmolten. Tijd voor een duik in het hotelzwembad. Heerlijk! En ja, Pieter, inclusief de opgedragen Duis-rugoefeningen :). 

Rond 18u was het gelukkig wat afgekoeld, dus tijd voor wandeling 3, naar The Gateway. Volgens internet en de jongen van het hotel een leuk gebied met winkeltjes en restaurantjes. En om de hoek. Inderdaad erg leuk. Voor 5 dollarpiek een Bronco's shirt gescoord. Daar zijn Darrel en Daniëlle fan van, dus het minste wat ik kan doen is in een Bronco's shirt arriveren woensdag :) 

Daarna lekker een hapje Mexicaans gaan eten bij Z'Tejas Southwestern Grill, met een heerlijke mojito erbij. Inmiddels al weer wijs genoeg om alleen een voorgerecht te nemen. Zie foto, ik snap niet dat mensen hierna nog een hoofdgerecht kunnen eten. Overigens is de eetcultuur in de VS er niet een van gezellig tafelen. De dame en heer naast mij hebben in de tijd dat ik mijn voorgerecht opat, een voor- en hoofdgerecht weggewerkt, met twee halve liters frisdrank erbij. En dat terwijl manlief zich strategisch had opgesteld ten opzichte van het tv scherm met sport aan de muur, want stel je voor dat je moet praten...

Op de terugweg nog even gekeken bij een van de vele fonteinen die ik in SLC gezien heb. Kinderen spelen hierin met dit warme weer. Sommige fonteinen bewegen op muziek, ware kunstwerken. 

Een volle dag! Nog even tv kijken, boekje lezen en niet te laat slapen. Morgenochtend wil ik immers het zoutmeer bekijken en 's middags rijd ik naar Rock Springs. De eerste echte etappe! Ik ga voor de bolletjestrui..